W ciągu ostatnich kilku lat coraz popularniejszą uroczystością staje się ślub humanistyczny. To rozwiązanie dla osób, które samodzielnie chcą kształtować swoje życie i nie zamierzają poddawać się religijnym i instytucjonalnym regułom. Ślub humanistyczny pozostawia ogromną dowolność przyszłym małżonkom i daje im szansę na zorganizowanie uroczystości marzeń. Sprawdźmy, na czym polega taki ślub, kto go udziela, jak wygląda i dlaczego warto się na niego zdecydować.
Dlaczego ślub humanistyczny?
Ślub humanistyczny to propozycja dla wszystkich, którym zależy na pięknej oprawie, wzruszającej przysiędze i przeżyciu wyjątkowego dnia. Coraz częściej ludzie decydują się na tzw. “życie na kocią łapę”, bez formalnych zobowiązań. Jednocześnie mają poczucie, że chcieliby oficjalnie wyznać sobie miłość. Jednak ze względu na swoje poglądy religijne (ateizm, czy też jakiekolwiek poglądy, które wykluczają udział w życiu danego wyznania) lub sytuację życiową (rozwód, homoseksualizm, który uniemożliwia w Polsce zawieranie ślubów cywilnych) ludzie pragną przeżyć tak ważny dzień na swój sposób.
Zorganizowanie własnej uroczystości to przede wszystkim hołd oddany indywidualności, wolności wyboru, szacunku i miłości, która nie wpisuje się w sztywne ramy obrządków i beznamiętnych przysiąg. Osoby, którym zależy za zalegalizowaniu swojego związku, również mogą skorzystać z takiej formy. Warto jednak pamiętać, że w tym celu osobno muszą udać się do Urzędu Stanu Cywilnego. Wizytę tam i wszelkie formalności można potraktować jak rutynowe sprawy dnia codziennego, jedynie w towarzystwie świadków. Natomiast sam ślub humanistyczny będzie dopiero uroczystością i niezwykle emocjonalnym przeżyciem.
Jak wygląda ślub humanistyczny?
Najpiękniejsze w ślubach humanistycznych jest to, że nikt nie mówi przyszłym małżonkom, jak mają one wyglądać. Wszystko zależy od naszych upodobań, preferencji, możliwości finansowych czy potrzeb. Najczęściej uroczystości odbywają się na świeżym powietrzu – w parkach, ogrodach, lasach, skwerach czy przy altanach. Pozbawione są jednak formalności i sztywności. To zakochani wybierają miejsce, w którym chcieliby wyznać sobie miłość i usadzić gości.
Często sam ślub może przypominać ten znany z kościołów czy urzędów. Na trawie widzimy rozłożony czerwony dywan lub ścieżkę usypaną z płatków róż. Partnerzy idą ramię w ramię przed siebie, aż dochodzą do ołtarza utworzonego z podestu, kwiatów, tiulu lub jakichkolwiek innych materiałów. Nie ma jednak reguły. Uroczystość może polegać tylko na złożeniu sobie przysięgi i trwać zaledwie piętnaście minut. Jednocześnie może się składać z wyznania miłości, przemów, wspomnień, tańca, opowieści, nakładania sobie obrączek czy śpiewu.
Istotne jest to, że to partnerzy samodzielnie układają słowa swojej przysięgi. Mówią to, co chcą powiedzieć, spoglądając sobie w oczy. Często są to wyznania połączone ze wspomnieniami i opowieściami, które jeszcze bardziej nadają intymny i indywidualny ton. To bardzo wzruszające momenty, szczególnie dla zakochanych.
Kto udziela ślubu?
Tak naprawdę ślubu humanistycznego może udzielić każdy, kogo o to poprosimy. Pamiętamy, że w tej uroczystości chodzi o to, by nie poddawać się wymogom społecznym czy formalnościom wprost ze sztywnych instytucji. Jeśli za sukcesem naszego związku stoi przyjaciel, który poznał nas ze sobą i zadbał o to, byśmy stworzyli kochającą się parę, warto jego poprosić. Wspólnie z nim można ustalić, jak chcemy, by przebiegała ceremonia, co powinien mówić, jak się zachować i jak wszystko poprowadzić.
Ważne jednak, by celebrant (tak nazywamy osobę, która udziela ślubu) był człowiekiem stworzonym do wystąpień i przemów. Tak ważna chwila nie może się składać z zająknięć, stresu, wstydu czy roztargnienia. Jeśli ktoś, kto początkowo miał poprowadzić ślub staje się nerwowy, boi się swojego zadania i nieczęsto występuje publicznie, lepiej zrezygnować z jego kandydatury. Lepszym rozwiązaniem będzie poszukanie celebrantów, którzy zajmują się zawodowo udzielaniem ślubów humanistycznych. Zyskamy wtedy pewność, że będzie pięknie, intymnie, ale i profesjonalnie.
Ślub humanistyczny, a formalności
Jeśli nie jesteśmy religijni lub nie chcemy, by nasz ślub był oparty na sztywnych regułach, to warto pomyśleć o ślubie humanistycznym. Pytanie jednak, czy zamierzamy w przyszłości sformalizować swój związek. Jeśli tak, warto o tym pomyśleć już przed uroczystością. Ślub humanistyczny, choć piękny i nastawiony na emocje oraz szacunek, nie pociąga za sobą żadnych konsekwencji prawnych. W praktyce oznacza to, że nasz mąż czy żona wciąż w świetle prawa są nam obcymi ludźmi. Jeżeli zamierzamy uregulować tą nieścisłość (z myślą o wspólnym majątku i dziedziczeniu, problemach zdrowotnych i prawie odwiedzin w szpitalu, narodzinach dziecka itp.), najlepiej dopełnić formalności w Urzędzie Stanu Cywilnego. Zwykle kosztuje to ok. 100 zł i w przeciągu miesiąca-dwóch możemy umówić się na spotkanie. Musimy jedynie zabrać ze sobą świadków, którzy wraz z nami podpiszą dokumenty. Nie trzeba traktować tego jak uroczystości, ale formalność, która w przyszłości może wiele nam ułatwić.